Mike
Perry

Mike Perry bir sanatçı olarak kıvılcımını etrafındaki dünyada buluyor. Yaratıcılığı ona çok doğal geliyor - neredeyse kendisinin karmaşık bir parçası gibi. "Yemek, içmek ve bir şeyler yapmak zorundayım," diye açıklıyor. "Ben hala bir insanım, bu yüzden elbette bazen ilham almak daha zor oluyor ama bu duygular her zaman geçiyor. Ben bu duygularla boğuşmak yerine onlara yaslanmayı tercih ediyorum. Bazen bir karmaşa yaratmanız ve içine atlamaktan korkmamanız gerekir. Beğenmemeniz kimin umurunda? Önemli değil. Süreç, nihai sonuç kadar önemlidir."

"Çoğu zaman kelimenin tam anlamıyla sadece etrafı karıştırıyorum ve ne olacağını görüyorum. Deney yapmayı seviyorum."

En önemlisi, süreç gerçek beklentilerin ve ölçek taahhüdünün olmadığı bir alan. Mike'ın günlüğü ya da günlüğünün bir versiyonu olan bir eskiz defteri de içeriyor. Orada geçirdiği zamana ve yaptığı şeylere değer vermeye çalışıyor. "Defterde heyecan duyduğum bir şey yaptığımda, bazen onu başka bir yere götürüyorum, boyuyorum, spreyliyorum. Çoğu zaman sadece etrafı karıştırıyorum ve ne olacağını görüyorum. Deney yapmayı seviyorum. Şunu şunun yanına koyarsan ya da şu rengi şunun yanına koyarsan ne olur? Beni genel olarak üretmeye iten şey de bu."

Bu yüzden Mike internete çok fazla güvenmek yerine günlük hayatında ilham bulmaya çalışıyor. Tıpkı sanat okulunda olduğu gibi, diğer yaratıcı insanlarla çevrili olmaya çalışıyor. "Sohbetler ediyorsunuz ve insanların mücadelelerini ve başarılarını görüyorsunuz. Tüm bunlar çok ilham verici ve somut şeyler," diyor ve en sevdiği zamanın Brooklyn'deki evinin önünde oturup gelip geçen insanları izlemek olduğunu ekliyor. "Sokakta yürüyen sıradan bir insanda bile o kadar çok yaratıcılık ve hayat var ki. Tüm bu insanlara erişiminiz olduğunda ilham almaktan kendinizi alamıyorsunuz ve 'vay canına, işte ben buradayım' diye düşünüyorsunuz" diyor ve şehre olan aşkını ilan ediyor. "Çok canlı, uğraşmanız ve bir parçası olmanız gereken kendine has bir enerjisi var. Onunla savaşmaktansa onunla birlikte gitmeyi daha kolay buluyorum. Milyonlarca ve milyonlarca insanı aynı küçük alana tıkıştırdığınızda, yeni bir şey yaratan insanlardan oluşan bir enerjiye, bir zeitgeist'e sahip olmanıza yardımcı olamazsınız. Sanki büyük şehirler daha hızlı hareket ediyor, zamanın kendisi daha hızlı ilerliyor. Gerçekten de öyle - bir şeyler şehirlerden geliyor çünkü biraz da gelecekteler. Bu bir kültürdür."

" Ateş yakan herkes bilir ki öylece çekip gidemezsiniz. Onu canlı tutmak zorundasınızdır. Ateş, arada bir ayağa kalkıp biraz değişiklik yapmak için iyi bir bahanedir."

Bununla birlikte, sadece hayatta kalmak için değil, gelişmek için de Mike, enerjik şehir ile sessiz kırsalın yan yana gelmesinden ilham alıyor. "Şehirden kaçabildiğim için çok şanslı ve ayrıcalıklıyım" diyor ve resim yapmayı odun kesmek gibi daha temel, insani faaliyetlerle nasıl birleştirdiğini anlatıyor. Mike'ın evini ısıtan bir odun sobası var, bu da onu sürekli beslemesi gerektiği anlamına geliyor. "Bu ritüel benim için büyülü bir şey" diyor. "Ateş yakan herkes bilir ki öylece çekip gidemezsiniz. Onu canlı tutmak zorundasınız. Ateş, arada bir ayağa kalkıp biraz değişiklik yapmak için iyi bir bahane."

Ateş sizin için ne ifade ediyor?
"Arka bahçede ateş çukurumuz var ve bir gece dışarıda ateş yakıyordum. Dumanın eşyaların üzerinde bıraktığı izlere bakıyordum. Ateş çukurunun kenarında yarattığı tüm bu izlere bakarken, tamam, insanlar zamanın başlangıcından beri - ilk mağara resimleri yapıldığında - dumanın duvarlara çarpma şeklindeki tüm bu desenleri gördüler ve doğal olarak bir atı boyamak yerine 'bunu yapabilirim' diye düşündüler diye hissetmekten kendimi alamadım. Çok önemli bir şey görmüşler. Ateş, her yaptığımda zamanın ilk şafağıyla aynı şeyi yapıyormuşum gibi hissetmekten kendimi alamadığım ritüellerden biri."

Beş Cricket çakmaktan oluşan bir koleksiyona imzanızı atıyorsunuz.
Bunun arkasındaki düşüncelerinizi açıklar mısınız?
"Boyadığım ve karmaşık bir şey yapmak istedim. Kendime verdiğim brief buydu. Şimdi bunun sonuçlarıyla uğraşıyorum. Uzun zamandır bir ızgara kullanma ve sonra ızgarayı kırma ve artık orada olmayacak kadar kırma fikrini araştırıyordum. Bunlar sanat okulunun temelleri, devrimsel bir şey değil ama konsept olarak hoşuma giden bir şey. Hepsi birbirinden farklı ama aynı olan, farklı konfigürasyonlarda bir araya getirildiğinde hepsi aynı hizaya gelen bu beş şeyi yapmaya çalışıyorum. Bu yaratıcı olduğu kadar teknik bir meydan okuma."

"Erişilebilirliği ve çalışmanın insanların hayatlarına nasıl girdiğini seviyorum."

"Herkes için sanat yapmak" sizin için ne anlama geliyor?
"Erişilebilirliği ve işlerin insanların hayatlarına nasıl girdiğini seviyorum. Cricket için çakmaklar komik, birinin cebine girecek küçük bir sanat eseri. Ticari işlerin faydası da bu, birinin evinde kimsenin görmeyeceği bir tablonun ötesine geçebilme kabiliyetine sahip."

‍

Çakmak koleksiyonuna buradan göz atın

Fotoğraflar Anna Wolf & Mike Perry tarafından çekildi